Alüminyum, atom numarası 13 ve simgesi Al olan kimyasal elementtir.
Friedrich Wöhler’in, alüminyumu, 1827′de, susuz alüminyum klorürü potasyum ile karıştırarak ayrıştıran ilk kişi olduğu bilinirse de metal, o tarihten iki sene kadar önce, Danimarkalı bir fizikçi ve kimyacı olan Hans Christian Oersted tarafından saf olmayan bir formda üretilmiştir. Dolayısıyla almanaklarda ve kimya literatüründe Oersted’in adı alüminyumu bulan kişi olarak geçer .
Doğada genellikle boksit cevheri halinde bulunur ve oksidasyona karşı üstün direnci ile tanınır. Endüstrinin pek çok kolunda milyonlarca farklı ürünün yapımında kullanılmakta olup dünya ekonomisi içinde çok önemli bir yeri vardır.
Alüminyumdan üretilmiş yapısal bileşenler uzay ve havacılık sanayii için vazgeçilmezdir. Alüminyum, uçak ve uzay araçlarında, bütün taşıt araçlarında, inşaat sektöründe, elektrik ve elektronik araçların yapımı aşamasında kullanılan bir metaldir.
Alüminyum, yumuşak ve hafif bir metal olup mat gümüşümsü renktedir. Bu renk, havaya maruz kaldığında üzerinde oluşan ince oksit tabakasından ileri gelir. Çok üstün korozyon özelliklerine sahip olması, üzerinde oluşan oksit tabakasının koruyucu olmasındandır. Çok üstün korozyon özelliklerine sahip olması, üzerinde oluşan oksit tabakasının koruyucu olmasındandır.
- Alüminyum, zehirleyici ve manyetik değildir.
- Yoğunluğu, çeliğin veya bakırın yaklaşık üçte biri kadardır.
- Kolaylıkla dövülebilir, makinede işlenebilir ve dökülebilir.
- Alüminyum yer kabuğunda en fazla bulunan metaldir.
- Alüminyum minerallerini metale dönüştürmek geçmişte çok zor olduğu için altından daha pahalıydı.
- Alüminyumun bir diğer özelliği parlak olmasıdır. Bu özelliği sayesinde şık bir görünüm kazandırdığı için dekoratif amaçlı mobilya ve süs eşya yapımında da kullanılmaktadır.
Alüminyumun canlı hücreler üzerinde yararlı bir işleve sahip olduğu gözlemlenmemiştir. Eski Yunanlar ve Romalılar, alüminyumun tuzlarını, boyaların renklerini sabitleştirmede ve kan durdurucu olarak kullanmışlardır.
